Een frisse start

Nadat ik deze blog pagina al jaren geleden had geregistreerd en nooit gebruikt, begon het na de zomervakantie te kriebelen om er toch maar iets mee te doen. Er zijn genoeg zaken waar ik, als eigenwijze betrokken ondernemer en vooral als persoon, een mening over heb. Ook schrijf ik al jaren een Column in Regio Business (betaald) en schrijf ik sinds 2 jaar een column voor Service Management. Deze columns ga ik ook delen en zoals het gezegde is: Wie schrijft, die blijft.

Stil zitten en geen mening hebben kan, maar niet voor mij. Ook al leest niemand mijn blog, dan heb ik mijn gedachten weer laten gaan over een onderwerp en kan ik verder.

Als eerste publiceer ik mijn laatste column waarbij ik mijn mening over de schoonmaakbranche ventileer. Een hele mooie branche!

Oppoetsen

Wéér staan we als branche prominent in de landelijke kranten. Maar, wéér word ik daar niet vrolijk van. Nu gaat onze OSB verbaal tekeer tegen de landelijke overheid die een eigen schoonmaakbedrijf gaat starten, zo is in Den Haag aangekondigd. De OSB reageert in pittige bewoordingen: ‘desastreus voor de branche’ en ‘negatieve beeldvorming door het kabinet’. DE OSB is het zat om politiek misbruikt te worden, laat onze voorman Simons weten.

Kijk je daar van een afstandje tegenaan dan zie je dat we dus (weer) bonje gaan maken. Nauwelijks bekomen van ons laatste toernooi, leest Nederland dat de schoonmaakbranche weer een wedstrijd aangaat. Ditmaal hebben we als tegenstander niet de bonden maar de overheid, de politiek en het kabinet. Is het een duel dat we kunnen winnen? Of is het een duel dat we niet op deze manier hadden moeten aangaan? Nederland, lees onze klanten, is net bekomen van de OSB-strijd met de bonden en er dient zich weer een nieuw slagveld aan. Daar word ik heel moe van. Niet omdat ik niet van een pittig debat houd en discussie uit de weg ga. Maar nogmaals, misschien hadden we dit duel helemaal niet aan moeten gaan.  De tijd nemen om kritisch te zijn op ons eigen functioneren en daar intern discussie over voeren: dat lijkt me ook een zinvolle zomerbesteding.

Hebben we het als branche niet over ons zelf afgeroepen? Door niet haalbaar laag in te schrijven, sjoemelen met uren, gokken op veel extra werk. Kortom, krijgen we nu de rekening omdat een aantal van onze branchegenoten de klant voor de gek gehouden heeft bij het (willen) afsluiten van grote contracten? Het zijn klachten die we horen rondzoemen, maar het moet gezegd worden, gelukkig niet gelden voor alle bedrijven in de branche. Maar wat moet ik denken als ik hoor dat bij landelijke schoonmaakbedrijven het verlooppercentage boven de veertig procent ligt! En dat ook bij het invullen van de social return-afspraken twijfelachtige routes worden gekozen. We pronken met een PSO-ladder; op zich een prima zaak, maar slechts een klein deel van de bedrijfstak gebruikt die ladder. Het staat nog in de kinderschoenen. Dan ligt het verwijt van windowdressing toch behoorlijk voor de hand.

We lijken wel heel erg druk bezig te zijn met het oppoetsen van onze eigen ambities en prestaties. Misschien moeten we de tijd pakken om intern de bezem door vervuilde werk- en denkwijzen te halen. Daarna kiezen we dan zorgvuldig ons strijdtoneel om aan de overheid en natuurlijk onze klanten, duidelijk te maken waar we als schoonmaakbranche voor staan. Want natuurlijk kunnen wij goed werk leveren op een prijstechnisch en sociaal verantwoorde manier. Maar als je te hard over je glanslaagje wrijft, dan verdwijnt die glans. Laat het poetsen even over aan de werkvloer, daar  verdienen we uiteindelijk ons geld.