Vandaag de dag worden terecht discussies gevoerd over de houdbaarheid van onze aarde, over kinderarbeid, over de toenemende kloof tussen rijk en arm en ga zo maar door. Bedrijven hebben hier ook een mening over en profileren zich met hun MVO beleid.
De vraag bij bedrijven blijft: is dit een diepgewortelde verantwoordelijkheid of een marketing-truc?
Een vervolgvraag is: zit het in de genen van het bedrijf of is het een speeltje van de directeur? Hoe goed het ook bedoelt is. Want goed leiderschap doet volgen.
Een voorbeeld is DSM in de discussie over haar hoofdkantoor. Onder de leiding van Feike Sijbesma nam DSM haar verantwoordelijkheid. Zoals Eijffinger in het FD zegt: “in de jaren van Sijbesma is naar buiten toe sterk de nadruk gelegd op duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen, maar ontpopt DSM zich nu als een concern dat gewoon op Angelsaksische leest is geschroeid”. Inmiddels heeft DSM besloten om met haar hoofdkantoor naar Maastricht te gaan. Men spreekt wel over reputatieschade. Dus toch een marketing-truc?
We hebben het eerder gezien met Paul Polman. Aandeelhouders bepalen uiteindelijk hoe duurzaam een bedrijf is en hij liep te ver voor troepen vooruit. Zijn opvolger lijkt een man van ‘eerst geld verdienen en dan het goede’. Unilever blijft wel een bedrijf dat voorop loopt. Denk aan de Ben & Jerry’s actie in Israël.
Iedereen kan roepen dat ze duurzaamheid belangrijk vindt. Het gaat om het doen! Zoals in de marketing wordt gezegd: het gaat van purpose-telling naar purpose-doing. Vrij vertaald in het Nederlands en zoals we in de schoonmaak zeggen: “Niet lullen, maar poetsen”.
De mensen die mij kennen, weten dat we als bedrijf dat doen. Wij houden er niet van om langs de lijn commentaar te geven en vervolgens niets te doen. Dat zit niet in onze genen.
Deze bedrijfsvisie betekent dat niet alles lukt en als je je nek uitsteekt, heb je altijd te maken met tegenslagen. Zo is dit jaar een einde gekomen aan de samenwerking met de gemeente Eindhoven. Jammer! Maar hier geldt ook: politiek blijft korte termijn denken. Het is vooral jammer voor alle mensen die wij geen kans meer kunnen geven. Als bedrijf overleven we dit wel en om eerlijk te zijn, financieel was het al jaren beter om ermee te stoppen.
Maatschappelijk gezien niet. Afgelopen jaren hebben we honderden mensen vanuit de bijstand duurzaam aan het werk gekregen én velen laten doorstromen naar een fulltime baan.
We zijn en blijven er dan ook trots op dat we jarenlang mensen konden activeren en ervoor zorgden dat ze weer trots op zichzelf werden en onderdeel werden van de maatschappij. Daar draait het bij ons om!
Wij geloven als bedrijf in kansen en nu dit eindigt, komt er altijd iets nieuw. Dat is voor ons onder andere Open Hiring. Dan bieden we mensen op die manier een kans.
Want als je geschoren wordt, moet je stilzitten.
Dat willen we niet, wij Doen en proberen zo elke keer een beetje groener te worden!